Arkadaşımla birlikte 2019 Kasım ayının hoş bir akşamında Beşiktaş’tan Kuruçeşme’ye doğru yürüyorduk… Uzun bir sohbetten sonra konu bir anda fotoğrafa geldi. Yıllardır amatör fotoğrafçılıkla uğraştığımdan, fotoğrafın bir aşamadan sonra benim için “bakmak” değil “görmek” olduğunu anlattım ona…
Fotoğrafları merak etti ve ne tesadüf… O anda daha önceden bastırmış olduğum İtalya gezisinindeki fotoğraflarım yanımdaydı ve birlikte onlara baktık. Daha sonra ona fotoğraf sergisi açma hayalimden bahsettim… Bir kez daha şaşırdı.
İkimizde fotoğraflar yanımızda “neden bu hayali şimdi gerçekleştirmiyoruz?” dedik…
Birbirimize bakıp, nasıl ve nerede yapabiliriz ki? diye sorduk.
Yürümeye devam ettik…
O an karşımıza çıkan Şifa Yurdu durağına fotoğraf sergisi açma kararı verdik!
Ama ufak bir sorunumuz vardı, fotoğrafları nasıl asacağımızı bilmiyorduk.
Kafayı bi kaldırdık, Opet’in içindeki market bize merhaba dedi. Hemen gittik, tam hiç bir şey bulamadık ne yapacağız derken, yarabandı aklımıza geldi. 2-3 kutu alıp koşa koşa durağa geri döndük…
Her şey hazırdı. İnanılmaz heyecanlıydık. Yanımızdaki bez çantamdan kalemi çıkardık ve fotoğrafların arkasına “Bu fotoğrafı aldıysan, bakmayı değil, görmeyi biliyorsun” notunu yazdık.
Sonra yarabandı ile fotoğrafları tek tek durağın camına yapıştırdık…
Bi köşede öylece durağa gelip, fotoğraflara bakan insanları izledik.
Ve hayalim olan ilk Sergi’yi gerçekten bambaşka şekilde açtık…
Kasım 2019’da ilk defa yarabandı bir acıyı değil, hayali sardı…
– Turgay Öztürk
Aslında o gün şunu farketmiş olduk: Hayallerimiz gözümüzün önünde duruyor. Uzaktalarmış gibi onları seyretmemize gerek yok. Sadece mümkün olanı o anda “görebilmek” yetiyormuş.
Hayalime ortak olduğun için teşekkür ederim Gökkuşağı 🌈
Hayallerinizi ertelemeyin, görün ve lütfen peşinden gidin…
Kuruçeşme, Şifa Yurdu Durağı
“Durakta Sergi” için 6 yanıt
Durak isminin “Şifa Yurdu”; hikayenin yardımcı oyuncusunun da “Yara Bandı” olması, kaderin hoş bir oyunu gibi.. Beraber bir hayali gerçekleştirip ruha şifa olmuşlar 🙂
Ne güzel bir yorumdur bu böyle, eyvallah dostum! 🙂
Mutluluk verici bir sergi. Şu “hadi yapalım” anındaki heyecanı , o çılgınlığın hazzını hissetmiş kadar oldum. Umarım devamı gelir 👏
Yunus bey, çok teşekkürler! 🙂
Keyifli bir hikayeymiş gerçekten! 😇 Yeni sergileri bekliyoruz o halde 😋
Özden’cim, çok teşekkürler! 🙂